1- صدای درون ذهنتان را ارزیابی کنید. 

دقت کنید که آیا این صدا از فکر خود شماست یا اینکه حرف‌های دیگران است که باعث آزار شما شده است و در حال تکرار آن هستید؟ در عین حال اینکه این صدا می‌تواند نه تنها از خاطرات شما به وجود بیاید که می‌تواند نتیجه یک زائده فکری مانند شیزوفرنی باشد. برای فهمیدن این موضوع کافیست کمی در خصوص این صدا در درون خودتان فکر کنید.  

 2- به محتوای صدای درون ذهنتان دقت کنید و آن را درک کنید. 

بدانید که همیشه صحبتی که با خود داریم بد نیست. گاهی در حال فکر کردن طبیعی هستیم و گاهی دیگر در حال محاسبه کردن هستیم. این طبیعی است که هر از چندگاهی این محاسبات ذهنی را به زبان بیاوریم.  اما در کل  اصولا برای کسانی که از حافظه شنوایی بهره بیشتری می‌برند این یک امر طبیعی است که با تکیه بر آن محاسبه و یا فکر کنند.  کمی در مورد محتوای صحبت‌های درونی خود فکر کنید. آیا این صحبت‌های خود شماست یا صحبت‌های احساسی دیگران است که در حال تکرار آن هستید؟ گاهی صدایی را از بیرون از ذهنتان می‌شنوید که حتی می‌تواند از عوارض نارسایی‌های قلبی باشد! اگر محتوای صدایی که می‌شنوید چیزی غیر از فکر خودتان و نیز سایر اعمال فکریتان بود آن را جدی بگیرید.   

3-  دقت کنید اگر به شما احساس خاصی را منتقل می‌کند.

در موارد زیر این صدا در درون ذهنتان می‌تواند به شما احساسی را منتقل کرده باشد: 

- آیا مرتبا احساس گناه کرده و با خود صحبت می‌کنید؟ 

- آیا این "با خود صحبت کردن" مرا ناراحت می‌کند؟ 

- آیا صحبت‌های درونی من به گونه‌ای است که نمی‌توانم آن را خاموش کنم؟! 

اگر پاسخ شما به هرکدام از سوالات بالا "بله" بود؛ حتما به یک مشاور و ترجیحا روانکاو مراجعه کنید چرا که به مرور باعث ایجاد اختلالاتی در خواب، خوراک، رفتار و حالات روحی شما می‌شود.  به طور مثال صحبت کردن زیاد با خودتان به هنگام خواب، اگر غیر قابل کنترل باشد! چه در دل و چه بر زبان اصولا ناشی از وجود افسردگی است.  

4- دقت کنید که رویکرد دیگران در خصوص این "با خود صحبت کردن" شما چیست؟ 

خیلی وقت‌ها هست که شما با خود به آهستگی در حال صحبت هستید و مسئله‌ای را با صدای بلند برای خود توضیح می‌دهید و همانطور که گفته شد تکیه شما بر هوش شنواییتان است. اما گاهی این بلند صحبت کردن می‌تواند باعث آزار دیگران باشد. 

- آیا غالبا دیگران به شما توصیه می‌کنند که زیاد راه می‌روید و با خود صحبت می‌کنید؟ 

- آیا دیگران از شما می‌خواهند که کمتر با خود صحبت کنید و ساکت باشید؟!

دو مورد بالا از موارد غیر عادی و گاها مرتبط با بیماری‌های روحی است. برای بررسی این موارد به یک مشاور مراجعه کنید.  

5- به رفتار خود دقت کنید. 

اگر صدای خود را بلند یافتید، در مرحله نخست جلوی آن را نگیرید و فقط دقت کنید که در حال صحبت کردن با خودتان آن هم با صدای بلند هستید!  

6- دقت کنید که معمولا در چه زمان‌هایی با صدای بلند با خود صحبت می‌کنید. 

به طور مثال در هنگام رانندگی و یا کار با کامپیوتر و یا نوشتن احتمال دارد که شما با خودتان بلند صحبت کنید. سعی کنید برای این زمان‌ها کمی خود را آماده کنید. برای این کار لازم است تنها به این موضوع فکر کنید که قرار است با خودتان صحبت کنید! می‌توانید از آدامس استفاده کنید و یا سعی کنید کمی تمرکز کنید تا در حین انجام فعالیت مذکور با خودتان صحبت نکنید.  

 7-  سعی کنید تنها برای انجام فعالیت‌های خاصی به خودتان اجازه  "بلند صحبت کردن" را بدهید. 

به طور مثال به هنگام حساب و کتاب کردن!  

8- یکی از روش‌هایی که بسیار به شما کمک می‌کند تا دیگر با صدای بلند فکر نکنید این است که مرتبا به نوشتن افکار خود بپردازید.

می‌توانید با نوشتن خاطرات روزانه خود، قبل از خواب شروع کنید.  

9- روش دیگری که بسیار به شما کمک می‌کند صحبت کردن بیشتر با دوستان و ارتباط بیشتر با جامعه اطرافتان است. 

 10- فکر خود را سازماندهی کنید. 

زمان‌بندی کردن برنامه روزانه به هنگام صبح و حتی زمانی را برای  استراحت و یا مطالعه آزاد قرار دادن می‌تواند ذهن شما را متمرکز  و آزادتر کند.  نه تنها باعث افزایش تمرکز شما و امنیت به فکرتان می‌شود و از وجود افکار مزاحم جلوگیری می‌کند که می‌تواند بسیاری از اعمال غیر ضروی و حتی مخرب مانند تکان دادن پا را در حین کار، بلند صحبت‌کردن و یا تیک‌های عصبی را نیز کاهش دهد.